AutoCAD tasarımcının üst düzey projelerine ivme kazandırıyor

Tim Campbell, üzerinde çalıştığı projelerde şıklıktan ödün vermez. Adını taşıyan ünlü firması Studio Tim Campbell'ın kurucusu Tim, vaktini New York ve Los Angeles'taki ofislerinde geçiriyor ve Los Angeles'taki tarihi kültürel restorasyonlara, Beverly Hills'deki yüzyıl ortasından kalma mülklere, Tammany Hall dönemi Manhattan şehir evine ve klasik bir Palm Springs butik oteline gitti. Hatta Los Angeles'ın Silver Lake semtinde kendi Brutalist tarzındaki özel evini bile tasarladı.

Campbell’ın işinin merkezinde ne yatıyor? AutoCAD. Hatta Campbell bunu, Architectural Digest dergisine “AutoCAD'i kalem kadar iyi kullanıyorum” diyerek anlattı.

Bu sözü hakkında sorulduğunda “Kesinlikle doğru” diye açıklıyor. “Yaratım sürecinin bazı yönleri aslında kalem ve kağıtla daha iyi çünkü beynin kalem ve kağıdın dokunsal bağlantısına daha iyi yanıt verdiğini düşünüyorum. Ama Los Angeles ile New York arasında çok fazla seyahat ettiğimden, beynimi farenin kalem ve fare altlığının kağıt olduğu konusunda eğittim. Proje için çok önceden çizim yapmaya başlıyorum ve genellikle bu tasarım çalışmasını uçakta yapıyorum... Ya da yabancı bir şehirde, bir kafede otururken. Manuel çizimleri çoğunlukla sürecin başlarında yapıyorum ve beynimin şimdiki çalışma şeklinden dolayı AutoCAD ile yapmayı tercih ediyorum.”

Tarihi restorasyon, bilgi almak için eski kayıtlarda araştırma yapmak üzere neredeyse akademik veya gazetecilik düzeyinde adanmışlık gerektiren zorlu bir oyundur. Rex Lotery evinin restorasyonunda (Beverly Hills Şehri tarafından En İyi Tarihi Restorasyon 2016'yı kazanan restorasyon), orijinal çizim seti 1910'lu yıllara dayanıyordu. “Bugün böyle bir ev için rahatlıkla 100 tane çizimimiz olurdu. Orijinal detaylar azdı ve çizimler genel olarak çok zayıftı.”diyor Campbell.

Aynı şekilde, ünlü mimar Richard Neutra’nun Vidal Sassoon için Singleton evi (evet, bildiğiniz Vidal Sassoon) restorasyonu üzerinde çalışırken, her şey bir araya getirilecek çeşitli parçaları bulmakla ilgiliydi.

Campbell, “Neyse ki [mimari fotoğrafçı] Julius Shulman, tamamlandığında o evi fotoğrafladı ve Julius öldüğünde, Getty [sanat merkezi] tüm arşivlerini aldı.” diye anlatıyor. “Getty'ye gittik ve daha önce hiç gösterilmeyen fotoğraflar da dahil olmak üzere Julius Shulman'ın çektiği tüm fotoğrafların kopyalarını almak için fotoğraf departmanlarıyla birlikte çalıştık. Ve bunlardan, bina hakkında çizimlerde mutlaka aktarılmayabilen detayları ve bilgileri toplayabildik.”

Tabii ki, bütün araştırmalar Getty'ye yapılan bir ziyaret kadar keyifli olmayabiliyor. “Bu binalarda vergi kayıtları ile ilgili çok fazla araştırma yapıyoruz, çünkü vergi tahakkuk memurunun kayıtlarında işimize yarayabilecek binaya ait tarihi fotoğraflar oluyor.” diyor. “Zorlu bir süreç, çünkü bu bilgileri çevrimiçi olarak araştıramazsınız, bu yüzden kutuları açıp bakmaya başlamanız gerekir; ancak çizimler mevcutsa bu çalışma inanılmaz derecede değerlidir.”

Öyleyse, çeşitli tarihsel verilerin hepsini bir araya getirmek için ne gerekiyor?

Campbell, “Orijinal çizimleri alıyoruz ve çizim için bir referans noktası olarak AutoCAD'de PDF sermeleri olarak kullanıyoruz.” diye açıklıyor.“Daha sonra, her şeyin çizimlerde nasıl inşa edileceği gösteriliyorsa o şekilde inşa edileceğinden emin olmak için tam bir "as-built" uygulaması yapıyoruz. Bunlar genellikle başlangıç noktaları oluyor.”

Ardından, belediye yasalarındaki güncellemeler, enerji gereksinimleri ve restorasyon tasarımının kendisi ve elbette izin alma aşaması geliyor; bunların hiçbiri Campbell'in AutoCAD'de edindiği temel yetenekler olmadan gerçekleştirilemezdi.

Bu temel tasarım yeteneklerinin de ötesine geçiyor. Campbell, iş birliğini bir dosyayı paylaşmak kadar basit hale getiren “en popüler ve en çok desteklenen platform” olduğundan AutoCAD'i tercih etmeye devam ettiğini itiraf ediyor. “AutoCAD olmasaydı işimi bugünkü haline getiremezdim, çünkü seyahat için çok fazla zaman harcıyorum” diyor ve iş seyahatine ek olarak, haftada iki kez Paris'te bir hafta geçirdiğini belirtiyor, “Yalnız kalıyorum, şehri içime çekiyorum ve... tamamen deşarj oluyorum.”